Nie podlewasz, a rośnie jak szalone! Ten kwiat podbija polskie ogrody

Jeśli kiedykolwiek chciałeś mieć kwiaty, które nie obrażą się za chwilę nieuwagi i będą wyglądać jak z katalogu ogrodniczego – liliowce to Twój strzał w dziesiątkę. Mówię serio. To rośliny, które nawet największy ogrodowy laik pokocha jak własnego psa. No dobra – prawie. Ale wiesz, o co chodzi.

Liliowiec, czyli ogrodowy twardziel z historią

Zanim liliowce trafiły do naszych rabat i donic na tarasach, brykały sobie po wilgotnych terenach Azji i Europy Południowej. Nie żartuję – mają rodowód dłuższy niż niejedna dynastia królewska. Już w czasach starożytnych wspomniano o nich w zielniku „Materia Medica”, a to nie byle jaki wpis na Wikipedii.

Na Dalekim Wschodzie liliowce są trochę jak nasz szczypiorek – nie tylko do patrzenia, ale i do zjedzenia. Kwiaty niektórych odmian lądują w garnkach i patelniach. Smażone, duszone, czasem wręcz na surowo – brzmi jak menu w hipsterskiej knajpce, prawda?

Dlaczego wszyscy się nimi zachwycają?

Liliowce to ogrodowe pewniaki – nie marudzą, nie chorują, a w zamian za odrobinę uwagi dają prawdziwy festiwal kolorów. Ich zalety można wymieniać jak składniki ulubionej pizzy:

• kwitną długo i obficie – nie ma tu miejsca na „chwilowe” piękno,
• są jak dobre wino – z wiekiem tylko zyskują,
• przeżyją nawet w centrum miasta obok betoniarki i parkomatu,
• nie trzeba ich podlewać co wieczór jak marudnego fikusa,
• odporne na choroby, szkodniki i złośliwość rzeczy martwych.

Nie dziwne, że zaczynający ogrodnicy biorą je na warsztat – jak pierwsze naleśniki. Z tym że liliowce wychodzą już za pierwszym razem.

Odmian jak mrówek – które liliowce warto znać?

W Polsce nie tylko je uprawiamy, ale wręcz celebrujemy. W Wojsławicach znajdziesz jedną z największych kolekcji liliowców w Europie – kilka tysięcy odmian! To jak Disneyland dla fanów ogrodów. Kolekcja ma nawet rangę narodową. Serio.

Oto niektóre z „gwiazd” tego świata:

• Baja – ciemna, tajemnicza, jak eyeliner na wieczorną randkę,
• Black Stockings – brzmi niegrzecznie, wygląda elegancko,
• Cosmopolitan – pastelowy, jak poranny koktajl wellness,
• Double Happiness – pełne płatki i podwójna radość w pakiecie,
• Strawberry Candy – różowo-truskawkowy zawrót głowy,
• Summer Splendor – jak letnie wakacje w ogrodzie.

A teraz nasze, rodzime perełki – „Agata”, „Biały welon”, „Jutrzenka”, „Jan Paweł II”, „Jagna”, „Marylka”… Nazwy brzmią jak postacie z sagi rodzinnej, ale ich wygląd zachwyca równie mocno. I co najważniejsze – doskonale radzą sobie w naszym klimacie.

Sadzić, nie sadzić? A jeśli tak – kiedy?

Sadzić! Ale z głową, bo liliowce to trochę jak goście na imprezie – przychodzą wcześnie i chcą miejsce przy świetle.

Kiedy sadzić?

• wczesna wiosna – im wcześniej, tym lepiej, zanim wystrzelą z zielenią,
• koniec lata lub jesień – idealnie, by złapały korzenie przed zimą.

Kupujesz w doniczkach? Masz wolną rękę – sadź, kiedy dusza zapragnie (no, chyba że śnieg po kolana).

Jakie stanowisko i gleba?

Słońce to ich najlepszy przyjaciel – im więcej, tym lepiej. Ale nie obrażą się też na półcień. Ziemia? Najlepiej przepuszczalna, lekka, żyzna… ale jeśli masz zwykły kawałek ogrodowej gleby po dziadku – też dadzą radę. Tylko przekop ją porządnie i wyplew, bo konkurencji nie lubią.

Gdzie je najlepiej wsadzić, żeby wyglądały jak z Instagrama?

To zależy, czy chcesz liliowce jako tło, solistki czy orkiestrę. Ich różnorodność daje naprawdę duże pole do popisu:

• niskie odmiany? – obwódki rabat, jak elegancka ramka do obrazu,
• średnie i wysokie? – świetne do duetów z bylinami,
• samotne egzemplarze? – wyglądają genialnie na środku trawnika,
• na tle żywopłotu? – kontrast i klasa,
• wzdłuż alejek i ogrodzeń – przewodnik po Twoim ogrodzie,
• przy oczku wodnym – bonusowy klimat zen.

Nie ważne, gdzie je posadzisz – i tak będą robić wrażenie. To taki ogrodowy Photoshop bez Photoshopa.

Czy trzeba je dzielić? Czy wystarczy je po prostu kochać?

Kochaj, ale z umiarem. Co kilka lat warto je odmłodzić – czyli wykopać, podzielić i przesadzić. Najlepiej zrobić to wiosną lub późnym latem. Rośliny będą lepiej kwitły, a Ty… zyskasz pretekst, żeby coś podarować sąsiadce. Win-win.

Kwiaty do jedzenia? Serio?

Brzmi dziwnie, ale w Azji to codzienność. Niektóre odmiany są jadalne i lądują w zupach albo na patelni. W Polsce to nadal egzotyka, ale jeśli jesteś fanem kuchennych eksperymentów – sprawdź, które odmiany nadają się do jedzenia, zanim zaprosisz gości na „kwiatową frittatę”.

Liliowiec to jak ten przyjaciel, który zawsze ma dobry humor, nigdy nie narzeka i jeszcze wygląda świetnie na zdjęciach. Idealny towarzysz ogrodowych przygód – szczególnie na start. Nie wymaga wiele, ale daje z siebie wszystko.